Actiegroep Tegen industrieterrein Wijkevoort opgericht

0
415
Wijkevoort
Foto; Yne Sweep, Focus op Reeshof

(Hieronder het gehele schrijven inzake Industrieterrein Wijkevoort waarvan een deel gepubliceerd is in Wijkglossy Focus op Reeshof – editie 322 van februari 2019)

Geacht College, geachte raadsleden,

Graag vragen wij uw aandacht voor het volgende:

In oktober 2016 heeft de gemeenteraad van Tilburg aan het college opdracht gegeven om voor de transformatie van een groengebied genaamd Wijkevoort naar bedrijventerrein een integraal Masterplan op te stellen. De raad verstrekte daarvoor ook een voorbereidingskrediet. Aanvankelijk ging het om 80 ha, eerst 30ha en dan nog eens 50 ha, omdat er wegen nodig zijn kom dan op 110 ha, een gebied wat overeenkomt met het gebied ten westen van de Leij. Los daarvan is er een autonome ontwikkeling van de beekdalen. Op zich fraai, alleen ligt dat voor een deel in de beoogde 110 ha. Daardoor kan niet genoeg worden uitgegeven, lees verkocht. De onderbouwing voor Wijkevoort is de vraag naar grote kavels. Het gebied is grillig gevormd, dus dat past niet lekker. Daarom is er meer grond nodig. De wethouder wil een mooi groen, breed opgezet terrein, dan heb je meer land nodig voor diezelfde 80 ha. Daarom wordt een sprong over de Leij gemaakt en wordt 160 ha landbouwgrond in beslag genomen ipv de 110 ha. Ook het bos en het meer worden ingelijfd en dan kom je op 193 ha, alleen voor bedrijventerrein Wijkevoort. Wel met 80 ha beton en asfalt, deels voor de ontsluiting, deels voor groen wat er toch al moest komen (beekdalen), deels groen dat er al lag (bos en meer) en groen voor de waterberging, een probleem wat zelf veroorzaakt is. Alle groen wordt toegeschreven aan het bedrijventerrein.

Omwonenden (in zeer beperkte mate) en overlegpartners(?) zijn hierover geïnformeerd per brief, een minimale kennisgeving op grond van minimale wettelijke verplichtingen.

Graag informeren wij u over het verzet tegen deze beoogde industriële ontwikkeling.
Wij zullen formele bezwaren gaan indienen in alle stadia van het bestemmingsplan proces. Een juridische entiteit is in wording. De Omgevingswet wordt hier nl. met voeten getreden. Bijgaand een opsomming van enkele feitjes die aantonen dat het gaat om een rookgordijn. De lijst is verre van uitputtend en kan moeiteloos drie keer zo lang worden.

  • Het stadsdeel Reeshof (inmiddels 45.000 inwoners) zit na realisatie ingeklemd tussen een aan de noordzijde al ingericht industriegebied en aan de zuidzijde het nieuwe bedrijventerrein;
  • De procedures rondom het Masterplan zijn strikt volgens de regels maar toch in stilte gevolgd. Er is geen inspraakavond geweest en het plan is als voldongen gepresenteerd (toetsing rechter aan de Omgevingswet?);
  • Het bijbehorende bestemmingsplan wordt nu voorbereid. Het gemeentebestuur hoopt in 2019 het hele proces te doorlopen;
  • Het Plan van nu heeft al eerder gespeeld, maar de toenmalige regering was tegen de versnippering van waardevol landelijk gebied. Toenmalig minister Pronk (VROM) heeft destijds via de ruimtelijke lijn de ontwikkeling geblokkeerd, over de argumenten van toen wordt geen woord meer gerept.
  • De gemeente geeft aan dat het gebied natuurwaarde heeft en waar mogelijk zal worden versterkt, maar ook dat er een generieke ontheffing van de wet natuurbescherming van kracht is en dat stroken natuur uit efficiencyoverwegingen kunnen worden toebedeeld aan een bedrijfskavel. In de letterlijke tekst: in dat geval kan de strook op de niet uit te geven plek worden uitgebreid (Daardoor zijn belanghebbenden dus bij voorbaat geïnformeerd dat het zo maar meer kan zijn, je kunt niet meer zeggen dat je het niet hebt kunnen weten);
  • Het gebied waar we het over hebben is een ecologische verbindingszone, het gebied verbindt “de Regte Heide” met “de Drunense Duinen”. De gemeente meent de aantasting van dit gebied te compenseren met de aanleg van een soort vluchtstrook van 25 meter breed aan weerszijde van riviertje de Leij. Het is alsof je van de A58 een landweggetje maakt;
  • De voorstelling is dat de natuurwaarde meer zal zijn na realisatie van het logistieke bedrijventerrein dan voorheen. Hoe kun je de natuurwaarden hoger laten worden als je er beton en asfalt voor in de plaats brengt?
  • Bij de presentatie (let wel geen inspraak) is aangegeven dat zonodig natuur verplaatst moest worden. Dat heet dan “respect voor de natuur” Eerst uitroeien en dan heel hard roepen dat de groene waarde versterkt gaat worden;
  • De plas die er nu ligt heet in de volksmond “de put van Reef” en is nu omheind. Het is er een stiltegebied voor vogels.
  • Er zijn in Brabant vele bedrijventerreinen met forse leegstand. Nog geen 2 km verder is er een bedrijventerrein dat voor ¾ onbenut is;
  • De provinciale beleidslijn van de Provincie Brabant en ondersteund door adviesraden zoals het Brabantse TELOS en het Planbureau voor de Leefomgeving ligt nu bij herstructurering van bedrijventerreinen en verdichting van bestaande terreinen, niet bij de aanleg van nieuwe terreinen;
  • Er wordt uitgegaan van de ADC-methode. Er zou een “behoefte” zijn, waar op zijn minst grote vraagtekens bij gezet kunnen worden; De A staat voor alternatieven, onbekend of dat aan de orde is gekomen. De D voor dwingende reden, iets wat op geen enkele wijze wordt geduid (ook iets voor de rechter dus), C voor compenserende maatregelen waarbij vooral gecompenseerd moet worden wat er al was en ten behoeve van deze ontwikkeling wordt vernietigd. (Ook iets voor de rechter dus);
  • Aan de bewoners van Reeshof, die de overlast zullen ervaren wordt nauwelijks aandacht geschonken; Overlastvoorbeelden: fijnstof, geluid, trillingen door zwaar vrachtverkeer, verkeershinder, verkeersgevaar, bouwverkeer e.d. De wijkwethouder (VVD, Oscar Dusschooten) duikt weg en houdt zich onzichtbaar. Hij zou er nu moeten zijn voor “zijn” wijk. De wethouder die de zaak trekt (Mario Jacobs) is nota bene van Groen Links, onbegrijpelijk. Tot slot, de huizenprijzen zullen in Reeshof dalen, omdat het een minder aantrekkelijk woongebied gaat worden. Het voorgenomen terrein ligt precies gelegen op een plaats waarover de wind meestentijds de wijk binnenkomt. De invulling met milieucategorie 4.2 is ronduit dramatisch voor de woonomgeving en het welzijn van de omliggende wijken.
  • De vraag of inzetten op logistiek nog wel van deze tijd is wordt door velen betwijfeld. Is er ooit onderzoek gedaan naar die zogenaamde vraag over 10 jaar? In het Brabants Dagblad van 23 januari j.l. staat een artikel op de voorpagina met de titel: “stop met kokervisie logistiek”. NB aangebracht door de voorzitter VNO/NCW uit deze regio;
  • Hoe is het mogelijk dat juist de wethouder die “Groen” in het vaandel heeft staan de verantwoordelijk uitvoerder is van dit plan. Uit het Groen Links verkiezingsprogramma van de provincie staat toch duidelijk iets anders dan nu in de praktijk blijkt. Dit geldt voor de paragrafen over groen en ook over inspraak.

Wat kanttekeningen inzake het Masterplan:

  1. Op pagina 48 van het Masterplan staat : “het opwaarderen van het Wijdemeren kan door gerichte bedrijfsontwikkelingen aan het water”. Dus als ik mijn computer op wil schalen stop ik er een kleinere opslagcapaciteit in?
  2. Op pagina 43 wordt gesproken over een groene drager van 45 meter, serieus?
  3. Pagina 45: het uitgifteproces is daarom zodanig ingericht dat een hoge gebiedskwaliteit te ALLEN tijde wordt geborgd. Onbewezen en zeer onbetrouwbaar. Geen enkele bioloog zal dit beamen. Het regenwater wat afgevoerd wordt zal alleen al zwaar vervuild worden door uitlaatgassen, rubber van het wegdek en de vervuiling van gebruikers.
  4. Pagina 47: Groen vermindert bewezen het hitte effect enz….

Alleen: een industrie creëert warmte en door groen weg te halen en er industrie voor in de plaats te zetten is het omgekeerde het geval.

Het Masterplan staat vol met vrijblijvende vaagheden: “Kan worden gedacht aan……”, “ontsluitingsgebieden lopen in principe langs de randen van het plangebied”, “de gestelde waarden in de schema’s zijn niet voorwaardelijk maar dienen als handvaten……….”, “ecologisch werklandschap(?)…., “landschappelijke waarden toevoegen…..”, “ecologische verbindingszone met een robuust blauw groen raamwerk (?)…….”;

Het Masterplan is in een taal geschreven die zo aantrekkelijk mogelijk is richting bedrijven en dat in ieder mogelijke denkrichting, zeer optimistisch, zo niet hypocriet;

ONZE VRAGEN AAN U ALLEN:

  1. Is er überhaupt gezocht naar alternatieve ruimte zoals op het bedrijventerrein van Gilze?
  2. Is er ooit naar een recreatieve doorontwikkeling van het gebied gekeken, meer ten dienste van natuur en recreatie, volkstuintjes, groene kamer e.d.?
  3. Is dit zoveelste prestigeproject wat er per sé moet komen?
  4. Waarom doorgaan terwijl er geen draagvlak is, niet van de bewoners, niet van de omwonenden, niet van de wijkraad Reeshof, niet van VNO/NCW?

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Wijkevoort voor bestendiging van een groene toekomst.

Namens de actiegroep,

Leo Peters, Bijsterveldenlaan 363, 5045 ZR , Tilburg-Reeshof /laj.peters@home.nl